یاد ت
رها از نقل قول های استدلالی و استنباطی می نویسم و
قلم را به دست قلبم می‌سپارم
شما را نمی دانم
اما از آن روز که گذشتگانِ ما
غیبت را به امروزم تحمیل کردند
تا مولایم هزار سال را غریبانه
در غیبت بماند
و تا به دنیا بیایم زمانه به آخرالزمانش رسید
و باز من ماندم و مولایی ناپیدا
گاهی عقلم
با استنباطی قولی و نقلی محکم می شود برایش
گاه دلم
با شعری می لرزد برایش
گاه چشمآنم
با تصویری پَر می‌کِشد به سویش
و گاهی قلبم
با نمازی کوتاه آرام میگیرد به یادش
[ بازدید : 123 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]
[ يکشنبه 15 شهريور 1394 ] [ 19:24 ] [ آسمان ]
[ ]
